TVP Kultura - 2024-03-24 19:10

program dokumentalny

Pierwszy odcinek biograficznego cyklu przedstawiającego sylwetkę Agnieszki Osieckiej. Program ma formę wywiadu - rzeki, przeprowadzonego przez Magdę Umer, ilustrowanego materiałami archiwalnymi dotyczącymi okresu, o którym mówi bohaterka. W pierwszym odcinku Agnieszka Osiecka opowiada o najwcześniejszych latach swojego życia, które przypadły na okres wojny i okupacji. Rozmowa prowadzona jest o zmierzchu, w nastrojowej scenerii nadwiślańskiej plaży, w tle widoczne jest miasto. Agnieszka Osiecka urodziła się w 1936 roku w Warszawie. Jej ojciec był pianistą w "Casino de Lwów", matka kierowała salą w kawiarni SIM, należącej do Zofii Arciszewskiej. Miejsce to odwiedzali znani poeci, m. in. Julian Tuwim. Agnieszka przejęła od nich zamiłowanie do kawiarni literackich i kabaretu. Piosenki zaczęła pisać w laatch 50. , gdy studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w łódzkiej szkole filmowej. Współpracowała z Bim - Bomem, Studenckim Teatrem Satyryków, Piwnicą pod Baranami, kabaretem Dudek i Pod Egidą. Utwory ze słowami Agnieszki Osieckiej zdobywały najwyższe nagrody na krajowych festiwalach i nie tylko, cieszyły się ogromną popularnością wśród słuchaczy. Jej piosenki śpiewali znakomici artyści polskiej estrady, m. in. Kalina Jędrusik, Skaldowie, Alibabki, Magda Umer, Krystyna Sienkiewicz, Seweryn Krajewski, Maryla Rodowicz. Piosenek "Listy śpiewające", "Na calych jeziorach Ty", "Gonić króliczka", "Małgośka", "Niech żyje bal!" słuchało kilka pokoleń Polaków. Agnieszka Osiecka napisała ich ponad dwa tysiące, wiele stało się przebojami. Ponadto jest autorką spektaklu muzycznego "Niech no tylko zakwitną jabłonie", musicalu "Apetyt na czereśnie" oraz powieści i wspomnień: "Zabiłam ptaka w locie", "Szpetni 40 - letni", "Czarna wiewiórka", "Rozmowy w tańcu", "Biała bluzka". Agnieszka Osiecka zmarła 7 marca 1997 roku. "Dla swojego pokolenia była kimś więcej niż poetką i autorką piosenek. Była Muzą ludzi, którzy wyrywali się z siermiężnej, smutnej, cenzurowanej rzeczywistości i marzyli o prawdzie i wolności, o odrobinie szaleństwa, o poezji".

wstecz