TVP Historia - 2024-07-10 18:00

debata

Zakończenie Wielkiej Wojny w 1918 r. zmieniło ład europejski. Na mapie pojawiły się nowe państwa. Jednym z nich była odradzająca się po 123 latach niewoli Polska. Europa przyjmowała to z mieszanymi uczuciami. Brytyjski premier David Lloyd George mówił, że jest defektem historii. Jednak już 25 lutego 1919 r. Warszawa i Londyn nawiązały stosunki dyplomatyczne. Znane powiedzenie mówi, że Imperium Brytyjskie nie ma przyjaciół, a jedynie interesy. Co zyskiwały oba państwa wchodząc w alianse? Tuż po odzyskaniu niepodległości Polska stanęła w obliczu zagrożenia za strony bolszewickiej Rosji. Co prawda, w styczniu 1920 r. Lloyd George zapewiał Polaków o najszczerszych uczuciach przyjaźni, jakie Wielka Brytania żywi wobec Polski, ale już 10 lipca w belgijskim Spa premier Władysław Grabski pod naciskiem Ententy, a zwłaszcza brytyjskiego premiera, podpisał upokarzające porozumienie, w którym Polska zgodziła się zainicjowanie i podpisanie rozejmu z Rosją bolszewicką na linii Curzona. Mieliśmy oddać Wilno Litwie. To alianci mieli zdecydować o przyszłości Gdańska, Galicji Wschodniej i Cieszyna. Gdy Polska walczyła pod Warszawą z bolszewicką nawałą, brytyjski premier negocjował w Londynie układ handlowy z Rosją sowiecką, a w Izbie Gmin oświadczył, że to Polska wywołała tę wojnę i musi radzić sobie sama. Dopiero 31 marca 1939 r. Wielka Brytania, z własnej inicjatywy, ogłosiła, że udziela Polsce gwarancji w razie zagrożenia jej niepodległości. Skłoniło to ostatecznie Hitlera do rozpoczęcia najpierw wojny z Polską. 25 sierpnia 1939 r. zawarty został polsko - brytyjski układ sojuszniczy, który miał powstrzymać Niemcy przed atakiem na Polskę. 1 września Hitler uderzył. Anglicy nie pospieszyli Polsce z pomocą.

wstecz