TVP Historia - 2024-08-05 06:30

debata

4 października 1705 roku syn podskarbiego wielkiego koronnego Rafała Leszczyńskiego, dwudziestoośmioletni wojewoda poznański Stanisław Leszczyński został koronowany na króla Polski. Jako pierwszy z królów został koronowany w Warszawie. Koronę zawdzięczał królowi Szwecji Karolowi XII, który chciał zdetronizować dotychczasowego władcę Rzeczypospolitej Augusta II z saskiej dynastii Wettynów. Stanisław Leszczyński chłodno przyjęty przez szlachtę. Bez pieniędzy i armii, na dworach Europy był uważany za szwedzką marionetkę. Po zwycięstwie Rosji nad Szwecją i ponownym objęciu tronu polskiego przez Augusta II Stanisław Leszczyński uciekł z Polski. Wrócił po śmierci Augusta II w 1733 roku. Było to przyczyną dwuletniej wojny o sukcesję polską zakończonej zwycięstwem popieranego przez Rosję Augusta III. Leszczyński wyjechał do Francji, gdzie od swojego teścia Ludwika XV otrzymał księstwo Lotaryngii i Baru. Zmarł w 1766 roku, w wieku 89 lat.

wstecz