Loading...
TVP HD - 2024-08-17 04:35
magazyn
Góra to miasto, które stanowi swoistą bramę otwierającą Dolny Śląsk na Wielkopolskę. Jej lokacja miała miejsce około 1280 roku, z ręki księcia Henryka III Głogowskiego. Już w XV wieku Stare Miasto w Górze otoczone było ceglano - kamienną fortyfikacją o szerokości 2 i wysokości do 12 łokci, czyli około 6 metrów. Dziś pozostałości muru wpisane są na listę zabytków. Wejście do miasta stanowiły cztery bramy. Przy zachodniej nazywanej Głogowską, w XV wieku wybudowano wieże. Ta sześciokondygnacyjna budowla przetrwała do dzisiaj. Do połowy XVIII wieku strażnik miejski wybijał godziny na wieży za pomocą uderzenia młotem w dzwon. Dziś Wieża Głogowska okazjonalnie pełni funkcję miejsca wystaw i ekspozycji. Pozostałości średniowiecznego muru obronnego znajdują się pomiędzy wieżą Głogowską, a przebudowaną basztą. Charakteryzuje go wiązanie gotyckie, nazywane też polskim. Mury umocnione były dwunastoma lub trzynastoma wieżami strażniczymi. W Górze warto zwiedzić także późnogotycki kościół pod wezwaniem Bożego Ciała, o barokowym wnętrzu. Świątynię wybudowano na przełomie XV i XVI wieku. Pokryta jest drewnianym stropem o bogatej polichromii. Przy kościele znajdują się tzw. "święte schody - już od XVIII wieku cel pielgrzymek. Schody liczą 28 stopni. Ściany i sklepienia klatki schodowej pokrywają malowidła nawiązujące do życia Chrystusa. Gmina Góra ma charakter rolniczy. W tym rejonie, który nigdy nie był miejscem aktywnej działalności przemysłowej i jest położony z dala od zgiełku dużych miast, powstaje jeden z produktów regionalnych - sery podpuszczkowe. W powiecie górowskim znajduje się wiele zapomnianych pereł architektury - jedną z nich znajdziemy we wsi Czernina. Okazała barokowa rezydencja szlachecka powstała na początku XVIII wieku, w wyniku przebudowy XVII - wiecznego dworu. Pałac w Czerninie zbudowany był na planie prostokąta z dwiema kolistymi bastejami, czyli basztami obronnymi i wewnętrznym dziedzińcem. Rezydencja była otoczona fosą, której resztki zachowały się do dzisiaj. W latach pięćdziesiątych XX wieku obiekt został opuszczony przez ostatnich użytkowników, a późniejsza stała dewastacja sprawiła, że zachowały się jedynie zewnętrzne mury.